Azərbaycan dilində əlavə konstruksiyaların qrammatik-struktur cəhətdən tədqiqi
Rəfanə İsayevaDOI: https://doi.org/10.48445/s2399-3800-3773-v
ORCID ID: https://orcid.org/0000-0003-2668-5602
Tarix: 10 Mart 2025
XÜLASƏ
Əlavə cümlələr bu
və ya digər halda əsas söyləmlə, fikirlə məntiqi-semantik əlaqədə olur. Onu da
qeyd etmək lazımdır ki, mətndə, canlı danışıq dilində və onun ədəbi yazılı
formasında cümlənin əsas məzmunu, mətnin konteksti ilə bağlı olmayan, hər hansı
mövcud vəziyyətdə meydana çıxan ekstralinqvistik cümlələrə tez-tez rast gəlmək
mümkündür. Onlar cümlənin əsas məzmunu ilə əlaqələnməsə də, söyləmlə
leksik-semantik cəhətdən əlaqələnərək vahid fikir yarada bilir. Müəllif hər
hansı bir informasiyanı ötürməyə hazırlaşarkən, onu özlüyündə əsas, vacib, əlavə,
ikinci dərəcəli, artıq məlum olan və ya yeni fikir kimi ayırır. Bütün bunlar isə,
öz növbəsində, sadə, mürəkkəb cümlələrin və mürəkkəb sintaktik bütövlərin
struktur-qrammatik quruluşunda özünü göstərir.
AÇAR SÖZLƏR
əlavə
konstruksiyalar, nitq hissələri, söz, cümlə, söz birləşməsi
